سیستم عامل اندروید
سیستم عامل اندروید بر پایه سیستم عامل لینوکس طرح ریزی شده است و ماشینی مجازی در این سیستم عامل تحت عنوان Dalvik تعبیه شده است که برای دستگاه های موبایل بهینه سازی شده است. به طور خلاصه می توان گفت که این ماشین مجازی دارای وظایف متعددی از جمله مدیریت حافظه، سهولت در استفاده از Sandbox در تولید اپلیکیشن، فشرده سازی بیشتر اپلیکیشن و سازگاری با CPU های مختلف در انواع مختلف دستگاه ها بدون نیاز به بازنویسی اپلیکیشن برای هر CPU خاص می باشد.
زبان برنامه نویسی اصلی سیستم عامل اندروید جاوا است. در واقع پس تکمیل یک اپلیکیشن اندروید، این اپلیکیشن در قالب یک فایل با پسوند apk که مخفف Android Package است Compile می شود که این فایل را می توان در بازارهای مختلفی همچون Google Play و غیره در اختیار علاقمندان قرار داد تا بتوانند با نصب آن از اپلیکیشن ها استفاده نمایند.
اجزای اپلیکیشن اندروید
برای ساخت یک اپلیکیشن اندروید چهار Component اصلی وجود دارد که عبارتند از:
- Activity
- Service
- Content Provider
- Broadcast Receiver
معرفی Activity
اکتیویتی را می توان به منزله یک صفحه از اپلیکیشن تصور کرد. فرض کنیم که یک اپلیکیشن را اجرا می کنیم، این اپلیکیشن پس از اجرا وارد صفحه اصلی برنامه می شود. این صفحه اصلی یک Activity است. حال می بینیم که چندین دکمه در این صفحه اصلی برای رفتن به بخش های مختلف برنامه تعبیه شده به طور مثال یک دکمه جهت صفحه راهنما، یک دکمه جهت ارتباط با طراح اپلیکیشن، یک دکمه جهت وارد شدن به موتور جستجو در اینترنت و غیره. زمانیکه ما پس از زدن دکمه راهنما وارد صفحه راهنما می شویم در واقع وارد یک Activity دیگر شده ایم. اکنون این Activity جدید Activity قبلی که مربوط به صفحه اصلی برنامه بود را پس زده و جای آن را می گیرد. در این حین اگر دکمه Back تلفن همراه خود را فشار دهیم، Activity قبلی مجدد بالا آمده و Activity مربوط به صفحه راهنما را پس می زند.
اکنون ببینیم که یک Activity را به چه نحوی می توان ساخت. در حقیقت دو راه برای ساخت Activity ها در سیستم عامل اندروید وجود دارد: راه اول که به صورت دینامیک و پویا است با استفاده از برنامه نویسی جاوا می باشد و راه دوم با استفاده از XML است.
راه حل دوم آسان تر بوده ضمن اینکه می توان کد های مربوط به GUI یا محیط گرافیکی را از کد های مربوط به نحوه عملکرد عناصر داخل این محیط گرافیکی که در زبان جاوا نوشته می شوند را از یکدیگر مجزا ساخت و با این روش Debug کردن اپلیکیشن ما هم به مراتب آسان تر خواهد شد.
معرفی Service
در حقیقت در پروسه طراحی اپلیکیشن اندروید Service به اجرای عملیاتی اطلاق می شود که خارج از دید کاربر رخ می دهند که ممکن است این دسته از عملیات خواه برای مدت زمان کوتاهی صورت پذیرند و خواه برای مدت زمان طولانی تری اجرا گردند. نکته ای که در مورد Service ها جالب است این است که این دسته از Component ها دارای هیچ گونه GUI یی نمی باشند و در Background برنامه اجرا می شوند. برای روشن شدن مطلب مثالی ذکر می کنیم. فرض کنیم که در حین اس ام اس دادن به یکی از دوستان خود تمایل داریم تا به آهنگ مورد علاقه مان نیز گوش فرا دهیم. در حقیقت زمانیکه موسیقی در حال پخش شدن است و ما اقدام به اس ام اس دادن می کنیم ما هیچ اثری به جزء صدای آهنگ نخواهیم دید و این همان خاصیت Service ها است که گفته می شود در پس زمینه اپلیکیشن یا Background اتفاق می افتند.
نکته دیگری که در مورد Service ها می بایست مد نظر قرار دهیم این است که Service ها مجزا از Activity هایی که آن ها را اجرا می کنند می توانند به کار خود ادامه دهند. فرض کنیم که یک Activity داریم که دارای یک دکمه Play است. با زدن این دکمه پخش موسیقی آغاز خواهد شد و این در حالی است که اگر این Activity را ببندیم و یا یک Activity دیگر جای این Activity را بگیرد، Service یی که وظیفه داشت پخش موسیقی را اجرا کند می تواند به کار خود ادامه دهد.
معرفی Content Provider
وظیفه ای که بر عهده این گروه از Component ها گذاشته شده است، ذخیره سازی اطلاعات و قرار دادن اطلاعات ذخیره شده در اختیار دیگر اپلیکیشن ها می باشد. به طور خلاصه تنها راه به اشتراک گذاری داده ها میان اپلیکیشن های مختلف به کارگیری Content Provider ها می باشد. چنانچه ما داده هایی داشته باشیم و بخواهیم این داده ها را در دسترس دیگر بخش های اپلیکیشن خود قرار دهیم، به سادگی می توانیم یک Content Provider ایجاد کرده و مابین بخش هایی که می خواهند از آن استفاده کنند ارتباطی برقرار سازیم. تعدادی از این Content Provider ها از پیش در سیستم عامل اندروید تعبیه شده اند که از آن جمله می توان به Contact و Media اشاره کرد. به طور مثال اگر بخواهیم در اپلیکیشنی به لیست شماره های تلفن همراه خود دسترسی پیدا کنیم، صرفاً نیاز است تا ارتباطی مابین اپلیکیشن خود و Content Provider مرتبط با Contact سیستم عامل اندروید برقرار سازیم.
معرفی Broadcast Receiver
وظیفه این کامپوننت پاسخ دادن به هشدارهایی است که در سطح کل سیستم بوجود می آیند. همانند Service ها Broadcast Receiver ها نیز دارای هیچ گونه GUI یی نمی باشند(عبارت GUI مخفف واژگان Graphical User Interface به معنی رابط گرافیکی کاربر می باشد). برای روشن شدن وظیفه Broadcast Receiver ها به مثالی اکتفا می کنیم. فرض کنیم می خواهیم برنامه ای بنویسیم که زمانیکه انرژی باطری تلفن همراه ما به 30 درصد رسید به ما هشدار دهد. این هشداری که به محض رسیدن انرژی تلفن همراه به 30 درصد روی صفحه تلفن مشاهده می شود یک نوع Broadcast Receiver می باشد.